در اواخر قرن نوزدهم نیز آلمون گرنجر آمریکایی از واکنش میان دو ماده شیمیائی اسید و باز (قلیا) یعنی بی کربنات سدیم (بعنوان یک باز یا قلیا) و اسید سولفوریک (به عنوان یک اسید) بهره برد که اختراع وی باعث پاشیده شدن آب تحت فشار بر روی آتش و اطفاء آن گردید. مکانیسم کار دستگاه او این گونه بود که این نوع کپسول ها حاوی اسید سولفوریک بودند و از سیلندرهای حاوی 1 یا 2 گالن آب حاوی بی کربنات سدیم تشکیل شده بودند. در سیلندر این نوع کپسول ها یک بطری حاوی اسید سولفوریک فشرده بصورت معلق قرار داشت. پس از اینکه اسید با محلول بی کربنات مخلوط میشد، گاز دی اکسید کربن تشکیل میشد و درنتیجه آب تحت فشار از مخزن و از طریق یک شیلنگ کوتاه خارج میشد.
فوم های شیمیایی که در حال حاضر برای تولید کپسول های اطفاء حریق استفاده میشود برای اولین بار توسط الکساندر لورن در سال 1904 ابداع گردید. این فوم ها مانند اسید تولید شده از کربنات سدیم عمل میکنند اما در واقعیت با آنها متفاوت هستند. مخزن اصلی آن ها حاوی حجمی مشخص از بی کربنات سدیم محلول در آب است و ظرف داخلی نیز شامل آلومینیوم سولفات است. با ترکیب این مواد و بروز واکنش های شیمیایی بین آن ها، فوم وگاز دی اکسید کربن تولید میشود. این گاز باعث خروج سریع فوم و درنتیجه خاموش شدن آتش میشود.
در سال ۱۹۲۴ در آمریکا کپسول های اطفاء حریق حاوی دی اکسید کربن که باعث سرد شدن سریع آتش و خاموش شدن آن میشد اختراع گردید. مخازن حاوی دی اکسید کربن (در ایالات متحده آمریکا) توسط شرکت والتر کید در سال 1924 و در پاسخ به درخواست آزمایشگاه تلفن (مخترع معروف الکساندر گراهام بل) و به منظور خاموش کردن آتش سوزی که قبلاً در سوکت های تلفن رخ داده بود، ابداع شد. این کپسول شامل یک سیلندر ایستاده است که حاوی 7٫5 پوند (3٫4 کیلوگرم) گاز CO2 با یک دریچه گرد از جنس فلز برنج و یک شیلنگ پوشیده شده با یک قیف کامپوزیتی به عنوان نازل است.
امروزه هنوز هم CO2 ، گازی محبوب است زیرا یک عامل سازگار با لایه ازن بشمار میرود و کپسول های آت ش نشانی حاوی این گاز به دلیل اینکه برای طبیعت زیان آور نیست، بسیار مورد استفاده قرار میگیرد. دی اکسید کربن عمدتا با محبوس کردن و خفه کردن اکسیژن منجر به خاموش شدن آتش میشود. حتی زمانی تصور میشد این ماده با سرد کردن آتش کار میکند، اگر چه این تاثیر در اکثر آتش سوزی ها ناچیز است. این ویژگی به خوبی شناخته شده است و منجر به سوء استفاده گسترده از کپسول های اطفاء حریق از نوع دی اکسید کربن برای خنک کردن سریع نوشیدنی های الکلی شده است.